Árni Johnsen stefnir Agnesi - ærunnar vegna!

 Tveir "gamlir" Moggablaðamenn stefna nú í dómstólaslag, en Árni Johnsen þingmaður og fyrrum blaðamaður (og félagi í Blaðamannafélaginu) hefur stefnt Agnesi Bragadóttur blaðamanni fyrir meint meiðyrði (ærumeiðingar) í morgunþættinum Í bítið á Bylgjunni hinn 9. júlí sl. Agnes viðhafði þar mjög sterka gildisdóma um Árna, skóf ekkert ofan af hlutunum frekar en oft áður í viðlíka viðtölum og fór mikinn.

Agnes kallaði Árna meðal annars dæmdan glæpamann, sem ekki hefði iðrast gjörða sinna, hann hafi verið mútuþægur og gerst sekur um umboðssvik - hann væri hneyksli og hálfgert stórslys. Þetta kallar Árni meiðyrði og vill fá 5 milljón króna miskabætur, en það er athyglisverð upphæð núna í umræðunni um að Breiðavíkurdrengjum þykja plön um 375 þúsund króna til tveggja milljóna króna bætur til sín vegna skepnuskapsins og nauðungarinnar á Breiðavík vera ófullnægjandi. Árni er samkvæmt þessu um það bil þrefalt til fjórfalt skaddaðri eftir Agnesi en meðal Breiðavíkurdrengur - og hana nú!

Nú mætti ýmislegt segja um stöðu blaðamanna eins og Agnesar til að koma fram með skoðanir opinberlega, sem áhrif kunna að hafa á traust þeirra og trúverðugleika í blaðamannastarfinu. Agnes er bæði í senn skeleggur álitsgjafi með sterkar persónulegar skoðanir  og verðlaunaður blaðamaður. Fer þetta saman? Það er vitaskuld ekki hægt að taka lýðræðisleg mannréttindi af blaðamönnum, að fá að tjá sínar persónulegu skoðanir. Því aðeins er það vandasamt blaðamönnum að þessi tjáning getur haft áhrif á traust þeirra og trúverðugleika í blaðamannastarfinu. Mér hefur sjálfum fundist Agnes fara á stundum full geyst í yfirlýsingum og skoðunum þegar hún hefur verið kölluð til að gefa álit og þá útfrá þeirri hugsun að litríkar persónulegar skoðanir hennar kunni að rýra trúverðugleika hennar við það sem hún er best í; blaða- og fréttamennsku. Ég finn þetta á sjálfum mér; ég er að tjá mig persónulega hér á blogginu og víðar og verð sífellt að ritskoða sjálfan mig til að gera mig ekki ótrúverðugan sem blaðamann og vanhæfan í of mörgum málum. Tel mig reyndar hafa farið yfir mörkin í sumum tilvikum og gæti því verið skotmark í sumum málaflokkum hvað umfjöllun varðar; ég hafi gert mig vanhæfan. Því jafnvel þótt ég rembist eins og rjúpan upp við staurinn við að starfa með óhlutdrægum hætti þá er ég sem blaðamaður veikur fyrir skotum á nokkrum sviðum vegna tjáningar minnar sem persónu, svo sem í trúmálum (vegna baráttu minnar fyrir aðskilnaði ríkis og kirkju) og jafnvel kannski í heilbrigðismálum (vegna eindreginnar gagnrýni minnar á niðurskurð á því sviði og biðlistana). Þá hef ég hikstalaust gert mig vanhæfan til að fjalla um Breiðavíkurmál sem blaðamaður með því að taka sæti í stjórn Breiðavíkursamtakanna. Um leið er ég hræddur um að ég yrði að taka með einhverjum fyrirvara umfjöllun Agnesar sem blaðamanns um tiltekin mál sem hún hefur tjáð sem mjög sterkt um sem álitsgjafinn og persónan Agnes. Og það er ekki gott því Agnes er góður og almennt trúverðugur blaðamaður, að líkindum einn af okkar allra bestu blaðamönnum. Hún verður að passa upp á að "kjafturinn" skaði ekki þann orðstír.

En allt þetta gildir ekki um þetta tiltekna mál Árna Johnsen. Meðal annars með í huga hvernig dómstólar hafa dæmt og skilgreint leyfilega gildisdóma þá fæ ég ekki annað sé en að málið sér gjörtapað fyrir Árna. Fyrir það fyrsta segir Agnes þarna almennt séð og yfirleitt bara það sem satt er og rétt. Árni var dæmdur fyrir glæpi, mútuþægni og umboðssvik. Hann iðraðist ekki eða hið minnsta mjög takmarkað. Árni ER "hálfgert stórslys" og (gjörðir hans) hneyksli. Ekkert í því sem Agnes sagði er beinlínis rangt og allt er það leyfilegur gildisdómur af gefnu tilefni. Ef Sigurður Líndal mátti ljúga upp á mig í skjóli leyfilegs gildisdóms má Agnes segja satt um Árna Johnsen. Það blasir við.

Jú, jú, oft má satt kyrrt liggja og ekki er beinlínis pent að sparka í liggjandi menn. En mál Árna Johnsen á einmitt ekki að liggja kyrrt og hann er allsendis ekki liggjandi maður. Árni gæti allt eins farið í mál við þá mörgu kjósendur sem strikuðu hann út af lista í síðustu þingkosningum - og tapað því máli jafn glæsilega.

Agnesi Bragadóttur stefnt fyrir meiðyrði

Athugasemdir

[Guðbjörg Hildur Kolbeins, 6.9.2008 kl. 13:25]

Ég tek undir með þér að Agnes Bragadóttir er oft stóryrt um menn. Ég verð iðulega hissa á henni því í mínum huga þarf blaðamaður að gæta orða sinna á opinberum vettvangi. Gott ef hún kalllaði ekki Björn Inga Hrafnsson skúrk í Silfri Egils - eða eitthvað í þá veruna.

Mér fannst líka áhugavert að þú skyldir gera grein fyrir eigin vanhæfi í tilteknum málum.  

[halkatla, 6.9.2008 kl. 13:28]

Agnes óx rosalega í áliti hjá mér við þessi ummæli.

[Beturvitringur, 6.9.2008 kl. 14:09]

Samanburður á bótakröfu annars vegar og tillögum um bætur hinsvegar, vekur vonandi þá sem með málin fara.

[Malína (IP-tala skráð) 6.9.2008 kl. 14:51]

Það er ágætt að vita af Árna uppteknum við þessi málaferli - megi þau vara sem lengst.  Maður veit þó hvar hann er á meðan - og getur slakað aðeins á með að vakta steinhellurnar og grjótið á lóðinni sinni!

[Friðrik Þór Guðmundsson, 6.9.2008 kl. 16:51]

Þakka tilskrifin. Guðbjörg; Það er skylda blaðamanna að vekja athygli á hugsanlegu vanhæfi sínu ef þeir telja það skipta máli. Ég gleymdi reyndar að telja upp svið sem ég er hvað vanhæfastur í, en það eru gagnvart flugmálayfirvöldum, vegna fyrri deilna minna við þau. Ég myndi að sjálfsögðu hafna því ef ritstjóri bæði mig um að gera t.d. úttekt á því apparati.

Ég get aftur á móti nefnt að t.d. málflutningur minn varðandi aðskilnað ríkis og kirkju hefur ekki fælt þjóðkirkjupresta frá því að eiga við mig fagleg samskipti. Þannig kom ég að undirbúningi umfjöllunar Kastljóss (þegar ég var þar) um deilur þjóðkirkjupresta og Hjartar Magna fríkirkjuprests, en báðir vissu um stöðu mína og mitt var að auðsýna algera óhlutdrægni í undirbúningnum. Það tókst vel og báðir aðilar ánægðir með framkvæmdina.

Þetta er annars mjög vandasamt í okkar litla samfélagi. Blaðamenn verða að mega eiga sínar skoðanir og viðra þær á réttum stöðum og með réttmætum hætti. Þess vegna eru litrík stóryrði (einkum um persónur) eitthvað sem ég myndi forðast og geri alla jafna. Hef þó eins og Agnes tekið djúpt í árina í garð Árna og t.d. Ingva Hrafns Jónssonar (en báðir eru í Blaðamannafélaginu).

Fleiri verða að vara sig; ef stjórnmálafræðingur er kallaður til í kosningaumfjöllun (t.d. sjónvarps) þá er væntanlega ætlast til þess að hann ræði málin fræðilega en sé ekki með persónulegan áróður í þágu eins aðila. Því hefur mér þótt miður þau skipti sem Hannes H. Gissurarson stjórnmálafræðiprófessor hefur verið kallaður til í kosningasjónvarp og hann kynntur sem stjórnmálafræðingur, að honum er það gjörsamlega ómögulegt að haga orðum sínum sem slíkur, heldur er hann alltaf sjálfstæðismaðurinn Hannes. Og hálfgert skemmtiatriði í umfjölluninni. Það finnst mér miður fyrir stjórnmálafræðina.

[dísa (IP-tala skráð) 6.9.2008 kl. 19:21]

held að kallinn hafi mest iðrast þess að upp komst vegna tæknilegra atvika. Hins vegar finnst mér að fyrst hann fékk "uppreist æru", ættu allir dæmdir menn að fá hið sama eftir afplánun, eða gildir máltækið Jón og séra Jón hér ?????

Ljósanæturkveðjur 

[Friðrik Þór Guðmundsson, 6.9.2008 kl. 21:10]

Uppreist æru breytir ekki staðreyndum, dísa. Hún þýðir ekki að það megi ekki minnast á það sem gerðist; það sem hann var dæmdur fyrir og hvernig honum var refsað. Þú mátt ekki leggja of mikið í hugtakið, þótt í því felist einhvers konar borgaraleg syndaaflausn, en þó fyrst og fremst endurheimt ákveðinna borgaralegra réttinda eins og að mega bjóða sig fram í kosningum.

Ég tel 99.99% öruggt að Agnes verði sýknuð. Það sem Árni fær út úr þessu er að fá að stimpla Agnesi á ákveðinn hátt (sem dóna og frekju) og síðan að fá að "harma" niðurstöðu dómsins sem ósanngjarna. Fyrir það borgar hann máls- og annan lögfræðikostnað og má þar einna helst tala um nokkuð vænan auglýsinga- og áróðurskostnað. Ef Árni er heppinn stendur eftir sú ímynd að að honum hafi verið vegið á ósanngjarnan hátt og að hann hafi ekki getað rétt sinn hlut, greyið. Málflutninginn munu Árni og lögfræðingur hans nota út í hörgul til að varpa fram neikvæðri mynd af Agnesi. Staðreyndin verður hins vegar sú að sýkna telst hin eðlilega niðurstaða.

[Guðbjörg Hildur Kolbeins, 6.9.2008 kl. 21:20]

Háskólakennarar í stjórnmálafræði eru vinsælir álitsgjafar hjá fjölmiðlafólki. Ég hef margoft velt því fyrir mér hvort hinn eða þessi ætti mikið að vera að tjá sig þar sem stjórnmálafræðingarnir eru margir rammpólítískir, ekki aðeins HHG. Almenningi er ef til vill ekki jafn kunnugt um stjórnmálaskoðanir þessa fólks og þá er spurningin sú hvort upplýsingarnar séu veittar á réttum forsendum eða hvort verið sé að blekkja fólk. Ég held að fólk telji þessa sérfræðinga oft vera hlutleysið uppmálað, sem þeir eru ekki.

[Friðrik Þór Guðmundsson, 6.9.2008 kl. 21:39]

Ég man ekki eftir öðru eins tilviki um að stjórnmálafræðingur hafi sem slíkur verið að tjá sig á flokkspólitískan hátt, hafi hann/hún verið nefnd(ur) til skjalanna sem stjórnmálafræðingur á annað borð.

Stjórnmálafræðingar hafa sínar persónulegu skoðanir eins og aðrir og sumir eru vissulega tengdir með réttu eða röngu við ákveðna stjórnmálaflokka eða -stefnur. Stjórnmálafræðingar sem við sjáum og heyrum oft í eru t.d. Ólafur Þ. Harðarson, Gunnar Helgi Kristinsson, Einar Mar Þórðarson, Baldur Þórhallsson, Eiríkur Bergmann Einarsson og (ekki nýlega) Svanur Kristjánsson. Ég hygg að þessum öllum hafi tekist að tjá sig fag- og fræðilega fyrst og fremst, en ekki stöðugt komið fram sem talsmenn ákveðins flokks og stefnu. Ert þú á annarri skoðun um einhverja þeirra eða annarra, Guðbjörg? Eðlilega eru margir stjórnmálafræðingar "rammpólitískir" (!) en eru þessir "ramm-flokks-pólitískir"?

Spyr ég en óska eftir því að fá ekki óréttmætar ályktanir á borð við það þegar Stefán Ólafsson félagsfræðingur var af óvinveittum öflum kallaður talsmaður tiltekins stjórnmálaflokks, þegar hann var að koma tilteknum rannsóknarniðurstöðum á framfæri. Ámóta og þegar t.d. Baldur Þórhalls er sagður boða Evrópustefnu Samfylkingarinnar.

[Lára Hanna Einarsdóttir, 6.9.2008 kl. 22:10]

Það er tvennt gjörólíkt að vera pólitískur annars vegar og flokkspólitískur hins vegar. Flestir eru pólitískir þegar grannt er skoðað og sú pólitík snýst þá gjarnan um lífsskoðanir og lífsviðhorf. Flokkspólitíkin snýst aftur á móti eingöngu um hagsmuni flokkanna og fer ógjarnan út fyrir þann ramma.

[Guðbjörg Hildur Kolbeins, 6.9.2008 kl. 22:14]

Ég ætla ekki að nefna einn fremur en annan. Það er vissulega rétt að þeir koma sjaldnast fram í nafni ákveðins flokks, en stundum þarf að hafa á bak við eyrað að skoðanir þeirra kunna að lita álit þeirra á flokkunum og stefnum þeirra. Ég vildi eingöngu draga fram þá staðreynd að það vill brenna við að fjölmiðlafólkið, sem kallar sérfræðingana í viðtöl, er ekki á varðbergi gagnvart þessu vandamáli.

p.s.

Ég hef ekki heimilað athugasemdir á eigin bloggi vegna skorts á tíma. Bloggarar bera lagalega ábyrgð á þeim athugsemdum sem skildar eru eftir á síðum þeirra. Sumir, sbr. Jónas Kristjánsson, hafa ekki tíma til að „ritskoða“ athugasemdirnar. Ég geri mér hins vegar fulla grein fyrir því að ég er að missa af umræðunni, eins og þú bentir mér á í sumar. „So be it,“ eins og sagt er.

[Gunnar Th. Gunnarsson, 7.9.2008 kl. 00:23]

Mér hefur alltaf fundist óttaleg Samfylkingarlykt af Einari Mar Þórðarsyni þegar hann er spurður álits. Þó hann reyni að vera hlutlaus og fræðilegur, tekst honum ekki að losa sig við fnykinn.

[Friðrik Þór Guðmundsson, 7.9.2008 kl. 01:23]

Ok, Guðbjörg Hildur; so be it.

Gunnar; það er búið að klína Samfylkingarlykt á eiginlega alla stjórnmálafræðingana sem ég nefndi. Skrítið.

 Í tölvupósti barst mér innlegg sem ég set hér inn umræðunnar vegna, en án nafns:

"...mig langar að setja Agnesardæmið svona upp:

Í fyrsta lagi lýsir hún staðreyndum um að maðurinn sé dæmdur fyrir mútuþægni og umboðssvik. Það getur vart talist meiðyrði og hlýtur að vera hverjum manni frjálst að tjá sig um staðreyndir án bótaskyldu.

Í öðru lagi segir hún að hann sé reginhneyksli og stórslys sem er einungis skoðun hennar á manninum sem hverju mannsbarni hlýtur að vera frjálst að upplýsa um við hvern sem er hvar sem er án bótaskyldu.

Í þriðja lagi segir hún að hann iðrist ekki og þá er hún væntanlega komin á grátt svæði. Hún er sem sagt að fullyrða gagnvart almenningi á mjög gildishlaðinn hátt um að hugarástand og innra eðli Árna sé í andstöðu við það sem almennt samræmist viðteknum siðferðisgildum og almennri siðferðisvitund. Hún setur fram þessa fullyrðingu eins og um staðreynd sé að ræða. Þessi fullyrðing verður ekki sönnuð eða afsönnuð án vitnisburðar Árna. Hann virðist ekki sammála henni og þess vegna fer hann í mál. Við skulum hafa í huga að fullyrðingin er sett fram af virtum blaðamanni sem hefur fengið verðlaun fyrir starf sitt og því á almenningur að geta trúað honum frekar en öðrum í stéttinni auk þess sem blaðamenn eiga almennt að sýna hlutleysi við alla umfjöllun hvort sem er í ræðu eða riti. Þessi fullyrðing er því á dökkgráu svæði og vænta má að hún verði sá þáttur í málinu sem dómstólar geta hugsanlega talið að orki tvímælis og þess vegna er ég ekki algjörlega sammála þér um að 99,9% líkur séu á að Agnes verði sýknuð".

Ég er ekki alveg að sjá hvað er svona grátt við að hún felli þann gildisdóm að hann hafi ekki iðrast. Sá gildisdómur er aukin heldur byggður á þokkalegum rökum; þ.e. Það má færa fyrir því rök að hann hafi de facto ósköp lítið iðrast, ef nokkuð. Honum þótti leitt að lenda í þessu, sem hann hefur kallað "tæknileg mistök".

Hverju breytir það ef Árni stígur fram og segir að hann hafi víst iðrast? Eru það meiðyrði að halda því öfuga fram? Agnes segir: "svo stígur hann fram, maðurinn sem aldrei iðraðist, hafði aldrei gert neitt rangt og upphefur sjálfan sig...". Þetta er mjög neikvæð skoðun hennar (og örugglega margra annarra), harður gildisdómur, en vandséð er að þetta sé óleyfilegur og án tilefnis.

Ærumeiðingar flokkast í grófum dráttum í móðganir (234. grein) og aðdróttanir (235. og 236. greinar) og af þessu tvennu þykir móðgun (óvirðing, fyrirlitning, niðrun) vægara brot en aðdróttun (ásökun, áburður, hnekkir). Er það móðgun að Agnes hafi sagt Árna aldrei hafa iðrast? Vafalaust er Árni móðgaður, en er þetta nóg? Talað er um tvo meginþætti ærunnar; huglæga þáttinn, en þá er átt við eigin sjálfsvirðingu meints fórnarlambs, og hlutlæga þáttinn, en þá er átt við virðingu meints fórnarlambs í augum annarra. Hér getur fyrst og fremst eigin sjálfsvirðing Árna komið til sögunnar, enda fæ ég ekki séð að ummæli Agnesar um iðrunina breyti nokkru um virðingarstöðu Árna í augum annarra (hvorki meira né minna elskaður eða hataður af stuðningsfólki og andstæðingum).

En svo bætist ofan á þetta hin almenna regla, sem dómafordæmi eru fyrir (samanber Kjartan Gunnarsson gegn Sigurði G. Guðjónssyni), að stjórnmálamenn og fleira valdafólk megi þola meiri ágang en "venjulegar" persónur. Með öðrum orðum verða þingmenn að þola svona nokkuð án þess að móðgast: Hafa dómarar sagt. Það kæmi mér algerlega í opna skjöldu ef niðurstaðan (í fjölskipuðum Hæstarétti hið minnsta) yrði sektardómur um þetta iðrunartal.

Loks detta mér í hug tómlætisrökin. Fullt af fólki hefur sagt slæma hluti um Árna og meðal annars um iðrunarleysi hans, án þess að hann hafi séð ástæðu til að bregðast við. Hygg enda að þetta sé persónulegt í garð Agnesar.

[sandkassi (IP-tala skráð) 7.9.2008 kl. 03:45]

Það hefði að mínu mati verið heppilegra að Agnes hefði hagað máli sínu með öðrum hætti. Það hefði þjónað skoðunum hennar betur og má segja að tjáningarmátinn og orðavalið hafi dregið kraftinn úr máli hennar.

En Árni er ég hræddur um að hafi brugðist fremur kjánalega við þessu, og held ég að það séu önnur og mikilvægari mál í hundraðatali sem liggur meira á að fjallað sé um heldur en dónaskapur Agnesar.

Eins og þú bentir á Friðrik með því að vísa í lög um ærumeiðingar, að þá er dónaskapur/vanvirðing langt frá því að vera sami hlutur og fölsk ásökun sem dæmi. Dónaskapur er aldrei skemmtilegur og leiðist mér svona talsmáti eins og Agnes sýndi af sér. En það þýðir ekkert að hlaupa með öll mál fyrir dómstóla og Árni myndi sýna mér miklu meiri karakter ef hann fyndi aðra leið til þess að taka á málinu.

Annars þakka ég þessa skemmtilegu vinkla Friðrik Þór. Mér finnast stjórnmálafræðingar yfirleitt skemmtilegir. En það er alveg rétt að þegar að sérfræðingur á einu tilteknu sviði er t.d. fenginn til þess að mæla með eða á móti sínu eigin sérsviði þá er kannski erfitt að taka umræðunni sem mjög fræðandi fyrir mann, heldur þarf maður að hafa varann á varðandi afstöðu viðkomandi álitsgjafa.

Eiríkur Bergmann er t.d. sérfræðingur í ESB málum og hefur mikinn áhuga á aðild, en þrátt fyrir það þá er hann einnig skarpgáfaður maður og vel að sér og tek ég því alveg mark á honum.

Ég held að þótt menn geti jafnvel talist barráttumenn í vissum málum, þá geri það dómgreind þeirra ekki slæma. Þá erum við að tala um stór réttlætismál fyrir þeim sem fyrir þeim berjast. Þá hætta menn nú fljótlega svoleiðis málarekstri held ég nema að þeir séu aðilinn sem fer með rétt mál, en hinn ekki.

Hlutleysi er náttúrulega æskilegt geri ég ráð fyrir í blaðamennsku, en það hljóta samt að vera ýmis tilfelli þar sem erfitt getur reynst að fara fram á slíkt hlutleysi.

[Gunnar Th. Gunnarsson, 7.9.2008 kl. 04:43]

Ég segi hér með og lýsi yfir, að Árni iðraðist einskis eftir dóminn og afplánuna og fyrir því get ég fært fullgild rök ef á þarf að halda. (Ég held að ég sé ekki nógu merkilegur til þess að Árni fari að kæra mig fyrir þetta), en ef það hvarflar að honum þá er ég tilbúinn í slaginn.

[DoctorE (IP-tala skráð) 7.9.2008 kl. 10:46]

Ekki treystir Árni mikið á bossinn sinn í skýjunum, dæmið ekki eða þér munið verða dæmdir og allt það klapperí.
Ég skal ekki segja... var Árni ekki að láta lamaða "ganga" hérna um daginn.... spurningin er, var hann að sýna iðrun eða var þetta hlutur í plotti hans með eigin heilagleika or something ;)

[Halla Rut , 7.9.2008 kl. 12:59]

Árni hefur aldrei iðrast og hefur gefið í skin að um samsæri gegn sér hafi verið að ræða. Hann hefur kallað þetta tæknileg mistök eða þá bent á að fleiri hafi verið að gera það sama og því er hann ekki sekur. Hann hefur hinsvegar aldrei vilja benda á neinn annan en tel ég þó að þetta geti verið rétt hjá honum. En skiptir ekki máli hann er jafn sekur fyrir því.

Agnes sagði ekkert nema sannleikann en rétt hjá þér hún verður að gæta sín sem fréttamaður þar sem fólk trúir að hún boði eingöngu frásögn en ekki eigið álit.

Til samanburðar við Breiðavíkurmálið þá sjáum við vel hve litla virðingu og samúð okkar ríkisstjórn hefur fyrir þessum mönnum. Hér er þingmaður sem vill 5 milljónir því einhver talaði illa um hann. Bubbi Morteins fékk 700.000 fyrir forsíðuna "Bubbi fallinn" (var það utaná Séð og Heyrt eða DV?) En ef við berum saman aðrar bætur í kynferðismálum þá eru þær svipaðar. Er það ekki einmitt þar sem vandamálið er. Þ.e. bætur fyrir þann sem verður fyrir kynferðisbroti eru allt of lágar.

Þegar það telst til meiri skaða fyrir persónu að tala illa um hana en að nauðga henni þá er eitthvað að.

[sandkassi (IP-tala skráð) 7.9.2008 kl. 15:52]

það er reyndar sá munur á Bubba málinu og ÁJ málinu, að í því fyrrnefnda var gefið í skyn að Bubbi væri falinn í sukkið aftur sem var ekki rétt. En á máli Árna eru fyrst og fremst móðgandi ummæli á ferðinni. Hallærislegt en löglegt

[Friðrik Þór Guðmundsson, 7.9.2008 kl. 16:28]

"Bubbi fallinn" var í Séð og heyrt, ekki DV, Halla Rut.

Gunnar; mér finnst það ekkert hallærislegt að hafa þá skoðun að Árni hafi aldrei iðrast. Hallærislegra væri að halda hinu andstæða fram. Það virðist enda vera nær samhljóða niðurstaða flestra sem ræða málið, hvar í flokki sem þeir standa, að Árni hafi iðrast einskis, nema þá helst að upp um hann komst. Ummælin um "tæknileg mistök" komu upp um raunverulegt hugarfar hans. Þar móðgaði hann líka þjóðina!

Þessi málshöfðun verður Árna ekki til framdráttar. Hins vegar gæti hann "grætt" einhver högg (að sjómannasið) í andlit Agnesar í hugum örlítils minnihluta þjóðarinnar. 

[Halla Rut , 7.9.2008 kl. 16:49]

Er ekki bara munurinn sá að blaðið laug en Agnes sagði satt.

[Malína (IP-tala skráð) 7.9.2008 kl. 17:02]

Ég verð að taka undir með Friðriki hérna:  Miðað við málflutning Árna sjálfs undanfarin ár er ekki hægt annað en að álykta að hann hafi ekki iðrast gjörða sinna.  Það er bara heilbrigð skynsemi. 

Í rauninni finnst mér eðlilegra að snúa þessu við:  Það hlýtur að vera meiri háttar skyni skroppin manneskja sem hefur skilið Árna á þann veg að hann hafi iðrast.  Það eina sem hann virðist hafa harmað er það að hafa verið nappaður, sekur fundinn og dæmdur fyrir brot sín.

Það held ég nú.

[Halla Rut , 7.9.2008 kl. 17:06]

Nei....Friðrik. Það var í Hér og Nú....

Tekið af heima síðu Blaðamannafélags Íslands.

http://www.press.is/news/tjaningarfrelsi_og_einkalif_-_bubbi_fallinn/

[sandkassi (IP-tala skráð) 7.9.2008 kl. 17:25]

ég er alveg sammála ykkur og vorkenni ég Árna ekkert. Ég er ekki að segja að það sé hallærislegt að hafa þá skoðun að Árni hafi ekki sýnt iðrun. Ég er á þeirri skoðun sjálfur.

Mér fannst aftur á móti orðalag og fas Agnesar hallærislegt og fremur ógeðfellt, en það er bara mín skoðun.

[Friðrik Þór Guðmundsson, 7.9.2008 kl. 20:15]

Takk Halla Rut, ég vissi að það var í öðru hvoru vikublaðinu með slíku heiti, en ekki í DV. En það er hæpið að segja að viðkomandi blað hafi logið beinlínis hvað þessa fyrirsögn varðar. Eiríkur Jónsson lýsti fyrirsögninni á forsíðunni sem "absúrd kómedíu", eins konar orðaleik: Hann var fallinn fyrir tóbaksfíkninni (hætti að reykja en féll) en vitaskuld settu lesendur fyrirsögnina í samhengi við eiturlyfjafíknina, þar sem hann var þó ekki fallinn. Vondur orðaleikur, en ekki hrein og bein lygi.

Gunnar; þetta er einmitt það sem ég er að tala um að Agnesi þurfi að vara sig á; að framlag hennar sem álitsgjafi (algert hispursleysi og ofur-hreinskilni) hafi (neikvæð) áhrif á ímynd hennar sem blaðamanns. Ég geri greinarmun þarna á, en það er ekki víst að allir lesendur hennar geri það. 

[sandkassi (IP-tala skráð) 7.9.2008 kl. 21:44]

já það er hætt við því að þetta sé henni ekki til framdráttar, en hver veit. Það sem er kannski vitlausast í þessu þó er að Árni hefði líklega getað endurheimt töluverða velvild almennings með því að bregðast við ummælunum á annan hátt en með lögsókn, og sýna af sér einhverja mannlega reisn. 

En svona er þetta.... 

Þessi bolabítur frá Vestmannaeyjum lemur bara frá sér af gömlum vana held ég. 

[Jóhanna Magnúsar- og Völudóttir , 8.9.2008 kl. 11:51]

"Agnes kallaði Árna meðal annars dæmdan glæpamann," - hann er dæmdur glæpamaður er það ekki ?  "sem ekki hefði iðrast gjörða sinna" - iðraðist hann eða sagði hann að brotið væri tæknileg mistök ?  "hann hafi verið mútuþægur og gerst sekur um umboðssvik" - stemmir það ekki ?  "hann væri hneyksli og hálfgert stórslys" -  Sumum finnst það vissulega hneyksli að maður með þessa fortíð skuli storma fram á svið stjórnmálanna aftur og fá þar bara ágætis fylgi og því fylgi þá að þarna sé um slys ef ekki stórslys að ræða.

Agnes þorir að segja þarna í útvarpinu það sem margir hugsa. Auðvitað má satt oft kyrrt liggja.

Við erum þó misjafnlega prúð .. og margir draga strik yfir fyrri gjörðir Árna þar sem við og við hleypur hann til og stendur fyrir söfnunum eða öðrum góðgerðum. 

Árni gerir sér vonandi grein fyrir því að með þessari kæru er hann að vekja mun meiri athygli á þessum orðum en annars hefði orðið, eins og Gunnar Waage bendir á. Spennandi að vita hvernig þetta fer allt saman og vonandi liggur enginn  sár eftir.

[Malína (IP-tala skráð) 9.9.2008 kl. 15:04]

Núna þarf maður aftur að fara að vakta lóðina sína!

[Friðrik Þór Guðmundsson, 9.9.2008 kl. 15:07]

Rétt að henda eftirfarandi hér inn "for the record":

Árni Johnsen, alþingismaður, hefur fallið frá stefnu á Agnesi Bragadóttur vegna ummæla, sem Agnes viðhafði um Árna í útvarpsþætti á Bylgjunni fyrr á þessu ári.  Þetta kemur fram í yfirlýsingu, sem Árni hefur sent frá sér. Til stóð að þingfesta stefnuna í Héraðsdómi Reykjavíkur í vikunni en Árni krafðist 5 milljóna króna í miskabætur.

Yfirlýsingin er eftirfarandi:

„Undirritaður ætlar að fyrirgefa Agnesi Bragadóttur ósmekklegt orðaval í minn garð. Agnes hefur m.a. kallað mig stórslys, en það er svo sem vægt til orða tekið um mig og nánast hrósyrði úr einstöku fúkyrðasafni hennar. Maður á ekki að elta ólar við fólk sem hefur yndi af illmælgi.

Agnes hefur alltaf verið mjög linfróm í mannasiðum og hefði þess vegna, jafnvel með dómsorði, haft gott af því að vera minnt á að hún er aðeins jafningi meðal jafningja.

Agnes hefur klárlega brotið lög með orðbragði sínu og skíthroða í minn garð. Svona er innræti Agnesar en við erum gamlir starfsfélagar og ég veit ekki um neitt illt á milli okkar frá þeim tíma,enda varði ég hana oft. Hún á nógu erfitt með sjálfa sig þó ég fari ekki að þyngja þá bagga. Agnes á mjög brjóstgóða takta þannig að hennar svið er vítt og vinalegt á margan hátt þótt slíkt sé alltaf afstætt í stærðum. Þökk sé Einari Huga Bjarnasyni hdl. fyrir vandaðan undirbúning stefnu og fróðlegt væri að láta reyna á þau lög sem banna umfjöllun um málsatvik hjá fólki sem hefur gert upp að fullu við dómskerfið og hlotið uppreist æru, banna umfjöllun að viðlögðum sektum eða fangelsi.

Í ljósi þess að mér finnst skemmtilegra að skemmta fólki en skrattanum þá geri ég allt sem í mínu valdi stendur til þess að komast hjá því að hitta Agnesi Bragadóttur og fell því frá boðaðri stefnu um meiðyrði um leið og ég bið henni alls góðs og varúðar í munnhálkunni því það er skreypt á skötunni frá kjafti og afturúr.

Árni Johnsen".

Þessi yfirlýsing Árna er náttúrulega með ólíkindum. Fellur frá málshöfðun en ákveður að dæma sjálfur ("Agnes hefur klárlega brotið lög með orðbragði sínu og skíthroða í minn garð").

Árni Johnsen: Í umræddu máli liggur EKKERT fyrir um að Agnes hafi klárlega brotið lög. Við vitum hins vegar að Árni Johnsen braut klárlega lög.

[Gunnar Th. Gunnarsson, 9.9.2008 kl. 17:44]

Árni er að hengja sig í eign snöru

[Friðrik Þór Guðmundsson, 9.9.2008 kl. 17:58]

Og auðvitað er rétt að hengja þetta úr Mogganum við:

„Þessi yfirlýsing Árna kemur mér ekkert á óvart,“ segir Agnes Bragadóttir um ákvörðun Árna Johnsen um að falla frá málsókn á hendur henni.

„Ég held að hann hafi gert sér grein fyrir því þegar hann skoðaði málið nánar, að hann var auðvitað með algerlega tapað mál í höndunum og hefði þurft að kosta ærnu til. Ef Árni þarf að borga sjálfur, þá hefur hann ekki áhuga. Yfirlýsing hans er fáránlegt skítkast og allt í lagi með það. Ekki dettur mér í hug að fara í mál við hann út af henni. Ég geri þó athugasemd við það sem segir í yfirlýsingunni um að við séum gamlir starfsfélagar og hann viti „ekki um neitt illt á milli okkar frá þeim tíma“. Ég ætla að rifja upp fyrir Árna sumarið 2001 þegar ég var fréttastjóri á vakt og hann hafði Morgunblaðið að ginningarfífli með hreinum lygum í sambandi við vaxdúkinn góða,“ segir Agnes.

[sandkassi (IP-tala skráð) 9.9.2008 kl. 19:10]

já hann er alveg ótrúlegur. Yfirlýsingin er arfavitlaus og maðurinn úti að aka.