Næturhjal

 

Þú sagðir víst að nóttin væri

vindasöm og hrein.

“Úr afkimunum þyrlast þá

þjóðar sálar mein.”

 

Þú sagðir og að óravíddir

öllum blöstu við.

“Er þó allt svo nándar nærri,

því nóttin er upphafið.”

 

Ég sagði við þig ,,Nótt er nótt

með niðaskugga,

og gífurtal um gæðin þá

er gömul tugga.”

 

“Ekki máttu,” mæltir þú,

“mátt og hug þinn skorða,

af tilviljun ég svona tók

táknum prýtt til orða.”

 

Ég sagði þér að slaka á.

“Senn nú fer að rofa

og fíflin ein á fótum enn.”

                                                       Þá fórstu loks að sofa.

 

Athugasemdir

[Jóna Kolbrún Garðarsdóttir, 9.5.2009 kl. 02:32]

Víst er nóttin vindasöm,

um það er ádeila.

Ég er komin með kröm,

og þurr undinn heila. 

[Gunni (IP-tala skráð) 9.5.2009 kl. 02:45]

Lilló! Þar er óþarfi að birta allt sem manni dettur í hug. Er þetta eftir Bubba?

[Friðrik Þór Guðmundsson, 9.5.2009 kl. 02:55]

Bubba!

Ég er eiginlega að birta þarna nokkuð sem mér hefur EKKI dottið í hug. Leirburð eftir moi.

Og dettur mér þá í hug staka:

Ljóð frá síðasta vetri

 

Litla þúfa! Snjór á þér sem húfa!

Hvorki hugsar þú um laun né arð!

– sagði ég, en öskraði þá þúfa:

„Ég er engin þúfa! Ég er barð!“

 

[Margrét Sigurðardóttir, 9.5.2009 kl. 07:20]

Góðan daginn.

[Þór Saari, 9.5.2009 kl. 10:25]

Þið eruð á fótum á einkennilegum tíma, og tímum.

[Friðrik Þór Guðmundsson, 9.5.2009 kl. 10:43]

Sæll Þór minn. Ljóðið var einmitt til að minna mig á að fara að sofa. Maður gleymir því stundum og þótt ótrúlegt sé þá var ég að renna yfir prófúrlausnir.

Þess utan fannst mér tími til kominn að koma færslunni um floppið niður í annað sætið. NÚ er veður og frídagur fyrir "demonstration". Hvar er fólk að hittast?