"Viðtöl" til sölu - blaðamaður fylgir. Engar óþægilegar spurningar. Tökum VISA.

"Kaupandanum er hins vegar í sjálfsvald sett hvert umfjöllunarefnið er skv. þessu tilboði, hverjir viðmælendur eða spyrlar eru og hvaða spurningar eru lagðar fram". Þannig er aðkeyptum viðtölum við pólitíkusa (og fleiri) lýst hvað ÍNN stöðina hans Ingva Hrafns varðar.

"Viðmælandinn" ræður spurningunum! Ræður því um hvað er talað! Vel fyrirspyrjanda! 

Altso; þetta eru ekki fagleg fjölmiðlaviðtöl, bara svo það sé á hreinu og fólk átti sig á því. Blaðamennirnir sem taka að sér að vera "spyrlar" í svona "þáttagerð" eru EKKI faglegir í þessu hlutverki og meira að segja spurning hvort þeir brjóta 1. grein siðareglna Blaðamannafélags Íslands:

"Blaðamaður leitast við að gera ekkert það, sem til vanvirðu má telja fyrir stétt sína eða stéttarfélag, blað eða fréttastofu. Honum ber að forðast hvaðeina sem rýrt gæti álit almennings á starfi blaðamanns eða skert hagsmuni stéttarinnar".

Það er auðvitað erfitt að segja við kannski atvinnulausan blaðamann: Þú mátt ekki taka svona vitleysu að þér. Út frá faglegum prinsippum geri ég það samt.

Keypt aðgengi að fjölmiðlum vafasamt

Blindfull frétt um brennivín

Svona frétt, sem mbl.is býður hér upp á, er allt of algeng; stirðbusalegt og illskiljanlegt stofnanamál skrifræðismanna í ráðuneytum tekið hrátt upp og birt. Fréttin um meginefnið skilar sér alls ekki til meginþorra almennings. Fréttamaðurinn klikkaði enda illilega á þjónustuhlutverki sínu við lesendur - þú ættir að huga að þessu, Ólafur.

"... er ákvæðum reglugerðarinnar um álagningu stofnunarinnar á áfengi og tóbaki breytt til samræmis við þær breytingar sem gerðar voru á lögum um verslun með áfengi og tóbak, á síðastliðnu haustþingi". Hu? A, hva?

"Samkvæmt lögunum skal álagning Áfengis- og tóbaksverslunar ríkisins á áfengi með 22% eða lægra hlutfall af vínanda að rúmmáli vera 18% en álagning áfengis með meira en 22% hlutfall af vínanda að rúmmáli skal vera 12%".  Eh? Prósent hvað? Er lesandinn fullur eða sá sem "skrifaði" fréttina - eða bara skrifræðissinninn?

Er brennivín að hækka eða lækka? Yfir línuna eða hvað? En tóbak? Halló?!

Breytingar hjá ÁTVR

Erlenda eftirlitsmenn endilega til Íslands!

Ég fagna því að hingað til lands komi sendinefnd Öryggis- og samvinnustofnunar Evrópu, ÖSE, til að fylgjast með málefnum og framkvæmd í kringum komandi þingkosningar. Það er full þörf á því að óháðir erlendir sérfræðingar skoði kosningalöggjöfina og hugsanlegar breytingar á henni, svo sem persónukjör, og kynni sér fjölmiðla og eignarhald á þeim. Gott væri að fá upplýst álit þessara aðila á okkar gjörsamlega úreltu stjórnarskrá.

Ástæða væri til að fá fram álit þessara eða annarra alþjóðlegra eftirlitsaðila á framkvæmd rannsókna hérlendis á ástæðum bankahrunsins og fjármálakrísunnar, bæði hjá rannsóknarnefnd þingsins og sérstökum saksóknara, sem í gær í fréttum opinberaði raunar hversu fáránlega takmarkað það embætti hefur getað komist af stað.

Hvað viljið þið annars, lesendur góðir, af eftirfarandi:

Trúverðug rannsókn á íslenska efnahagshruninu fari af stað undir stjórn óháðra erlendra sérfræðinga og fari fram fyrir opnum tjöldum. Frysta skal eignir grunaðra auðmanna STRAX meðan á rannsókn stendur.

Alvarleg skuldastaða heimilanna verði tafarlaust lagfærð með því að færa vísitölu verðtryggingar fram fyrir hrun hagkerfisins (til janúar 2008).

Leitað verði leiða út úr myntvanda Íslands með myntbandalagi við aðrar þjóðir eða, ef þess þarf, einhliða upptöku annars gjaldmiðils.

Halla á ríkissjóði verði mætt með endurskoðun skattkerfisins, m.a. með fjölgun skattþrepa, hátekjuskatti og breytingum á virðisaukaskatti, frekar en niðurskurði í heilbrigðis- og velferðarþjónustu.

ICESAVE-reikningar Landsbankans og aðrar skuldir bankanna erlendis verði ekki greiddar fyrr en álit óháðra sérfræðinga liggur fyrir um skyldur Íslands, m.t.t. þess að sennilega hafi verið um svikamyllu að ræða en ekki eðlilega bankastarfsemi.

Þjóðaratkvæðagreiðsla fari fram um mál sem varða þjóðarhag óski 7% þjóðarinnar þess.

Bera skal alla samninga sem framselja vald undir þjóðaratkvæðagreiðslu.

Rofin verði öll óeðlileg hagsmunatengsl milli viðskiptaheims og þingheims.

Vægi atkvæða í alþingiskosningum verði jafnt.

Tryggð verði skipting valdsins milli löggjafarvalds og framkvæmdavalds, m.a. með því að ráðherrar sitji ekki á þingi. Ráðherrar, þingmenn og æðstu embættismenn framkvæmdavaldsins gegni embætti í mesta lagi í átta ár eða tvö kjörtímabil samfellt.

Öllum skal tryggður réttur til grunnlífskjara sem nauðsynleg eru til verndar heilsu og lífsviðurværi þeirra sjálfra og fjölskyldu þeirra. Grunnlífskjör teljast vera nauðsynleg næring, hreint vatn, klæði, húsnæði, læknishjálp og félagsleg þjónusta, svo og réttur til öryggis vegna atvinnuleysis, veikinda, fötlunar, fyrirvinnumissis, elli eða annars sem skorti veldur og menn geta ekki við gert.

Allar náttúruauðlindir verði í þjóðareigu og óheimilt að framselja þær nema tímabundið og þá aðeins með viðurkenndum gagnsæjum aðferðum þar sem fyllsta jafnræðis og arðs er gætt.

Hæfi umsækjenda um störf hæstaréttar- og héraðsdómara verði metið af hlutlausri fagnefnd skipaðri af Alþingi eftir tilnefningu Hæstaréttar.  Ráðherra beri að velja dómara úr hópi þeirra sem fagnefndin telur hæfasta.

Ráðið verði í stöður innan stjórnsýslunnar á faglegum forsendum.

Fastanefndir þingsins verði efldar. Nefndarfundir verði almennt haldnir í heyranda hljóði.

Settar verði siðarreglur fyrir alþingismenn, ráðherra og æðstu embættismenn framkvæmdavaldsins og til þess ætlast að þeir m.a. geri grein fyrir öllum eignum og skuldum, stjórnarsetu í fyrirtækjum og upplýsi jafnharðan um allar breytingar á þessu sviði. Þingmenn, ráðherrar og embættismenn beri ábyrgð á gjörðum sínum.

Stjórnlagaþing fólksins í haust. Persónukjör í alþingiskosningum. Afnema 5% þröskuld þingframboða.

Aðskiljum ríki og kirkju!

 

Eftirlitsmenn fari til Íslands

Embættismenn sem segja sex!

 Þegar vandaðir og varkárir embættismenn, eins og þeir Skúli Eggert Þórðarson ríkisskattstjóri og Ingvar J. Rögnvaldsson vararíkisskattstjóri, eru farnir að hella úr skálum reiði sinnar í garð "snillinganna" sem komuÍslandi á höfuðið og rústuðu orðstír landsins, þá er fokið í flest skjól fyrir þessa viðskiptaníðinga. Enn fremur er það tákn um ný viðmið þegar Morgunblaðið nú rífst af hörku við kaupsýslumenn eins og Sigurð Einarsson og eigendur HB Granda og skammar þingmannsefni Sjálfstæðisflokksins fyrir óraunhæfar hugmyndir um flata 20% afskrifun skulda.

Ég tek hatt minn ofan fyrir Skúla Eggerti og Ingvari. Skúli hefur að sönnu ekki verið hinn týpíski skrifræðisembættismaður en þarna talar virtur og upplýstur embættismaður eins og upp úr hugarfylgsnum fólksins í landinu. Hann stendur með okkur fólkinu í stað þess að verja ósómann með vísan til einhverra heimilda. Heyr heyr.

Skúli Eggert og Ingvar: „Í fjölmiðlaumræðu er því haldið fram að Íslands sjálftökumenn hafi getað leikið lausum hala utan laga og réttar og haft í frammi ótrúlega athafnasemi í þágu eigin velsældar. Því miður bendir margt til að svo kunni að hafa verið og að afleiðingar þeirra gjörninga verði upplifun landsmanna um ókomin ár.“

„Virðast íslenskir bankar ekki hafa dregið af sér við þá iðju og sveipað félög Íslendinga þar leynd um eignarhald. Þótt það fyrirbrigði sé vissulega ekki séríslensk uppgötvun er þó ljóst að ýmsir Íslendingar hafa þar ekki verið aftarlega á merinni. Greining ríkisskattstjóra á eignarhaldi sýnir að leyndin um eignarhald og eigendur félaga skráðra í aflandsríkjum er vandamál sem brýnt er að taka á af festu. Meira að segja hefur sú skaðlega starfsemi sem þar er rekin fengið hið hlýlega heiti skattaskjól. Í því orðfæri felst á hinn bóginn grímulaus afstaða, skýli fyrir sköttum, þ.e. vilji til að komast hjá greiðslu skatta með því að dylja eignarhald fyrir yfirvöldum, meðeigendum og almenningi öllum.“

Fleiri svona embættismenn, takk. Segja hlutina eins og þeir eru og hafa hagsmuni almennings að leiðarljósi, en ekki vera handbendi stjórnmála- og kaupsýslumanna.

Íslands sjálftökumenn hafa leikið lausum hala

Áróður hafinn gegn stjórnarskrárbreytingum

Nú er hafinn massífur áróður gegn því að fólkið fái að koma að því að breyta úreltri Stjórnarskrá lýðveldisins Ísland. Ekki einasta stendur Sjálfstæðisflokkurinn harður gegn aðkomu almennings (en vill að Alþingi sitji að verkinu) heldur er mikið nú gert með að Stjórnlagaþing muni kosta pening.

Reiknimeistarar og skrifræðissinnar fjármálaráðuneytisins hafa fundið það út að Stjórnlagaþing muni kosta á bilinu 1-2 milljarða króna. Fjölmiðlar hafa hamast á efri tölunni eins og um sé að ræða lög á bók. Ég fæ ekki séð að nokkur fjölmiðill eða aðrir sem tjáð hafa sig um þennan meinta kostnað hafi rýnt ofan í forsendur útreikninganna. Hvað er þannig reiknað með að stjórnlaga-"þingmenn" fái í laun og í hversu langan tíma? Hvað er á bak við þennan útreikning á sérfræðinga- og ferðakostnaði?

Er hugsanlegt að skrifræðissinnarnir smyrji þarna óþarflega miklu á kostnaðinn? Ég er ekki búinn að skoða það enn, en ætla svo sannarlega að gera það. Það á ekki að hræða fólk að óþörfu. Og það á ekki að líta á Stjórnlagaþing sem einhverja óþarfa lúxus-vöru. Það þarf að hreinsa til í Stjórnarskránni, taka út úrelt ákvæði og setja inn ný sem auka á lýðræði og draga úr spillingunni. 

Hvers konar kostnaður við slík þjóðþrifaverk mun á endanum marg-borga sig, því aukið lýðræði með minni spillingu mun minnka spillingar-kostnaðinn. Þess utan blasir við að lýðræðið kostar pening og það er ekki óþarfa lúxus-vara. 

Ég fæ ekki betur séð en að Borgarahreyfingin, stjórnmála-armur Búsáhaldabyltingarinnar, sé eina framboðsaflið í landinu sem fyrir alvöru og af einlægni er að berjast fyrir nýrri undirstöðu undir lýðræðið á Íslandi. Sannið til - það er byrjað og það verður haldið áfram að krukka í frumvarp á þingi um stjórnarskrárbreytingar. Það er byrjað að væla yfir kostnaðinum. Það er byrjað að væla yfir tímaskorti. Það er byrjað að væla yfir meintum ókostum við óraðða lista. Áfram verður vælt. Mætum þessu væli með mótmælayfirlýsingu 25. apríl.

Stjórnlagaþing gæti kostað 2 milljarða

Borguð viðtöl eru ekki blaðamennska

 Fregnir þess efnis að Dögg Pálsdóttir varaþingmaður Sjálfstæðisflokksins hafi borgað ljósvakafjölmiðlum drjúgan pening fyrir "viðtal" eru vondar fregnir almennt og hættulegar fregnir séð frá sjónarhorni faglegrar fréttamennsku. Dögg hefur gefið upp að hún hafi borgað fyrir viðtal í INN 74.700 krónur og fyrir viðtal í Útvarpi Sögu 53.535 krónur.

 Nú er það að vísu svo, að útvarpsstöðin hennar Arnþrúðar Karlsdóttur og sjónvarpsstöðin hans Ingva Hrafns Jónssonar verða seint taldar faglegar fréttastöðvar út frá ströngum skilgreiningum. Hvað pólitíska umfjöllun varðar er ÍNN aðallega áróðursstöð fyrir öfgafroðufellingar Ingva Hrafns og jábræðra hans. En burt séð frá því verður til sú ímynd, sem varpast yfir á aðra fjölmiðla, að hægt sé að kaupa viðtöl. Slíkt er gegn ströngustu prinsippum blaða- og fréttamennsku sem vill standa undir nafni.

Hvað fylgdi með í kaupunum hjá Dögg? Er ákvæði í kaupsamningnum um að ekki megi spyrja óþægilegra spurninga? Fékk hún að velja spurningarnar og undirbúa svörin? Keypti hún jákvæð lýsingarorð frá fyrirspyrjandanum? 

Þessar fregnir undirstrika annars það sem annars blasir við. ÍNN og Saga eru ekki faglegir fréttamiðlar. Vonandi áttar fólk sig á því og yfirfærir þessar gjörðir ekki upp á faglega fjölmiðla.

Prófkjörið kostaði 442 þúsund

Mót-Byr

Ég vil ekki sjá eina einustu krónu af skattfé mínu ganga til að svokallað styrkja eiginfjárstöðu Byrs. Ekki stakan aur.

Fyrr en þá fyrst frem fram endurgreiðsla á þessum siðlausa arði sem stjórn Byrs ákvað að úthluta sér og sínum.

Ef ráðherrarnir ákveða að styrkja Byr, án slíkra skilyrða, þá eru það gróf svik.

Breiðavíkurbörnin loks beðin afsökunar

   Jóhanna Sigurðardóttir forsætisráðherra hefur nú fyrir hönd hins opinbera loks gert það sem fyrrum vistbörnin á Breiðavík og víðar hafa lengi beðið eftir og forveri hennar, Geir H. Haarde, heyktist á að gera; biðja þau afsökunar á þeirri ómannúðlegu meðferð sem þau voru látin sæta.

Þetta eru merk tímamót í málinu. Sjálfsagt halda ýmsir að bótagreiðslur séu þessum fyrrum vistbörnum efst í huga, en auðvitað eru númer eitt, tvö og þrjú viðurkenningin á því að óhæfuverk hafi átt sér stað og að beðist sé afsökunar á því. 

Þetta er gott veganesti fyrir Breiðavíkurbörnin og önnur fyrrum vistbörn á vegum hins opinbera, sem í kvöld koma saman á félagsfundi Breiðavíkursamtakanna að ræða sín mál. Þar verður afsökunarbeiðni forsætisráðherrans vafalaust vel fagnað. 

Afsökunarbeiðni vegna Breiðavíkur

Blaðamenn fá á sig þrefaldan brotsjó

Ofan á þá skömm, að hafa "flotið sofandi að feigðarósi" fyrir hrun efnahagslífsins, sofið við sitt úthlutaða aðhaldshlutverk, hafa blaðamenn nú fengið þrjár nýjar blautar tuskur í andlitið. Svo alvarleg eru þessi áföll að þau kalla á sérstakar aðgerðir og ályktanir af hálfu Blaðamannafélags Íslands, Félags fréttamanna og Fjölmiðlasambands Íslands.

Af þessum blautu tuskum nefni ég fyrst uppsagnir 80 til 100 blaðamanna undanfarið. Blaðamönnum er sagt upp eins og öðrum í samdrætti, en ólíkt þeim vinnuveitendum sem láta starfsaldur, reynslu og orðstír ráða nokkru þá virðast vinnuveitendur á fjölmiðlasviðinu helst segja upp "dýrum" blaðamönnum, þ.e. reyndum mönnum með uppsafnaða þekkingu, en halda frekar í ódýra og reynslulitla. Þetta bætist ofan á þann atgervisflótta sem fyrir var.

Næsta blauta tuska er dómurinn í Viku-málinu, þar sem klámbúllukóngurinn Ásgeir Þór Davíðsson hafði það af, með dyggri hjálp fyrrum blaðamannsins Sveins Andra Sveinssonar, að nauðga og misþyrma tjáningarfrelsinu svo enn bergmálar í sölum réttvísinnar. Í meiðyrðamáli "Geira feita" gegn Vikunni er skrásetjarinn (blaðamaðurinn) gerður ábyrgur fyrir ummælum viðtalsefnisins, fatafellunnar Lovísu, af því að ummæli af segulbandi voru ekki höfð 100% eftir henni (bara um 98%!). Efnislega var rétt haft eftir fatafellunni, en eins og gengur og gerir snyrti blaðamaðurinn talmál viðmælandans og fjarlægði móðurmálslegar ambögur. Þessi eðlilegi prófarkalestur mun að óbreyttu kosta blaðamanninn hundruð þúsunda króna og setja heila stétt í fjötra viðmælenda sinna. Blaðamenn verða samkvæmt þessu að fara að ritstýra fólki sem er í viðtali. Það er síðan salt í sár blaðamennskunnar að í þessu máli gerði klámbúllukóngurinn dómsátt við einmitt þá manneskju sem viðhafði ummælin, fatafelluna, en blaðamaðurinn var skilinn eftir í skítnum. Raunar má í þessu sambandi tala umört vaxandi fjölda dómsmála gegn fjölmiðlamönnum allra síðustu ár (sjá hér)

Þriðja blauta tuskan felst í óljósum ábendingum, sem fram koma í Fréttablaðinu (hér á visir.is) að einhverjir fjölmiðlamenn hafi "fengið sérstaka fyrirgreiðslu í bankakerfinu" fyrir hrunið. Ábending hafi komið innan úr bankakerfinu til rannsóknarnefndar þingsins um að einhver eða einhverjir úr þessum hópi hafi fengið óeðlilega fyrirgreiðslu hjá bönkunum - "þar á meðal forstjóra, ritstjóra og fréttastjóra, auk upplýsinga um einstaka blaða og fréttamenn sem fjallað hafa um viðskipti og efnahagsmál". Þetta eru skelfilegar vísbendingar sem þarf að rannsaka og leiða í ljós sannleikann, því enginn blaðamaður á að þiggja mútur. Ef þetta reynist rétt þá voru viðkomandi ekki "sofandi á verðinum" fyrir hrunið heldur bara með lokuð augun og vasana fulla.

Stétt blaðamanna þarf að grípa til gagnsóknar út á við og uppstokkunar inn á við.

Stór ákvörðun - en B vantar á eftir A

   Ákvörðun Ingibjargar Sólrúnar, að draga sig í hlé, láta formennskuna og pólitíkina eftir en einbeita sér að heilsu sinni, er afar stór og mikilvæg. Hins vegar vekur það furðu mína að Jóhanna Sigurðardóttir taki ekki um leið við formennsku-keflinu. Það er mjög veikt fyrir flokkinn - eins mikið og þetta hefði getað verið flokknum styrkur.

Það er staðreynd að það er enginn sterkur eftirmaður ISG í sjónmáli, annar en Jóhanna. Sem flokkurinn ætti að snúa upp á og telja hughvarf, sín vegna, því enginn þarna er með pólitískan þroska, flekkleysi og þungavigt til að vippa sér í þetta embætti. Mér er raunar fyrirmunað að skilja af hverju Jóhanna tekur þetta ekki að sér næstu 2 árin meðan raunverulegur arftaki byggir upp stöðu sína. Mér finnst veikt að gera þetta ekki svona. En hvað veit ég - það er ekki eins og ég sé liðsmaður þessa flokks.

Niðurstöður frambjóðendavals flokkanna, sem liggja fyrir, bera með sér ákaflega mismunandi skilaboð um "endurnýjun" og uppstokkun. Sumir núverandi þingmenn eru að fá skell, eins og Einar Már Sigurðarson, Kolbrún Halldórsdóttir og Karl V. Matthíasson, meðan aðrir fá ótvíræða endurnýjun umboðs. Ég er ekki að sjá samhengi í þessu. Og þó velti ég fyrir mér hvort lakt gengi Einars og Kolbrúnar sé til merkis um auka andstöðu við róttæka umhverfisverndarstefnu í þá áttina að fólk sem vill ekki endurnýja "Íslenska ákvæðið" í loftslagsmálum ætti kannski, í ljósi efnahags- og atvinnuástandsins, að endurskoða hug sinn?

Ingibjörg Sólrún hættir